Convallaria

Autor: 
Maciej Krawiec
Thumbscrew
Wydawca: 
Cuneiform Records
Data wydania: 
22.08.2016
Dystrybutor: 
Cuneiform Records
Ocena: 
4
Average: 4 (1 vote)
Skład: 
Mary Halvorson – gitara elektryczna Michael Formanek – kontrabas Tomas Fujiwara – perkusja

Drugi album tria Thumbscrew w składzie Mary Halvorson na gitarze, Michael Formanek na kontrabasie oraz Tomas Fujiwara na perkusji powstał w wyjątkowo sprzyjających – i rzadkich, co przyznają sami muzycy – okolicznościach. Otóż pracowali oni nad materiałem na płytę „Convallaria” przez całe dwa tygodnie w ramach rezydencji artystycznej „City Of Asylum” w Pittsburghu, gdzie również odbyła się sesja nagraniowa. Efekt ich działań to kolektywny eksperyment polegający na mierzeniu się z silnie kontrastującymi pomysłami formalnymi, z zachowaniem obszernego pola na improwizację.

Mamy tu do czynienia z istną feerią muzycznych barw, które z wielką energią oraz kreatywnością trio maluje. Wyłączając kilka partii wykonanych wyłącznie solo – skądinąd znakomitych – zespół realizuje swoje myśli wspólnie, do tego w sposób niesłychanie intensywny. Ich twórcze zacięcie, maksymalne „bycie w muzyce” nie pozostawia wątpliwości. Dzięki temu ciekawie śledzi się zarówno ogół ich brzmienia, jak i poszczególne partie – pełne życia, skrzące się inwencją i odwagą. Dużej odwagi bowiem potrzeba, by mieszać ze sobą tak odmienne treści, radykalnie odcinające się od siebie. Przejrzyste quasirockowe konstrukcje przeistaczają się w wielowątkowe enigmatyczne struktury, repetycja niespodziewanie prowadzi do nowych ładów, słabowite dźwięki sąsiadują z tymi o największej mocy, słychać tony brudne i pokraczne, zaś prowadzone narracje są dalekie od jednoznaczności. Nie ma tu odrębnej, klarownej idei, która spajałaby dany utwór; artyści wewnątrz każdego z nich zestawiają różne koncepcje, by zaproponować inną, własną. Nawet za cenę pewnej hermetyczności.

 

Thumbscrew to wysoki poziom progresywnego podejścia do muzykowania. Zakłada ono ciągłe poszukiwanie, bliska mu jest filozofia awangardy zarówno pod względem myśli kompozycyjnej, jak i wykonawczej. Wydaje się, że nie ma dla Halvorson, Formanka i Fujiwary dźwięków, których baliby się zagrać. Ba! Albumem „Convallaria” dowodzą, że tych, których by się nie bali bądź którymi nie byliby zaintrygowani, wcale nie uśmiecha im się grać!

 

1. Cleome; 2. Barn Fire Slum Brew; 3. Sampsonian Rhythms; 4. Trigger; 5. Screaming Piha; 6. Convallaria; 7. Tail of the Sad Dog; 8. The Cardinal and the Weathervane; 9. Danse Insensé; 10. Spring Ahead; 11. Inevitable