Universal Syncopations

Jan Garbarek – saksofon sopranowy i tenorowy, Chick Crea – fortepian, John McLAughin – gitara i Jack DeJohnette. Prawdziwy all stars project, ale ostatecznie jaki miałby, być skoro wraz z nim wraca po wieloletniej przerwie wybitny kontrabasista czeskiego pochodzenia Miroslav Vitous.

I jak większość gwiazdorskich przedsięwzięcie Universal Syncopations choć błyszczy barwami luksusu, nie niesie ze sobą nic więcej niż efektowną poświatę. Ze spotkania tego nie powstało nic ponad zwyczajną płytę, nic ponad to czego można byłoby się spodziewać po takich jazzowych znakomitościach. Jedyne co pociesza to to, że Jan Garbarek gra jakby trochę inaczej niż na swoich płytach, John Mc Laughlin wolniej niż ma to w zwyczaju, Corea cokolwiek mniej kokieteryjnie, a DeJohnette nie tak wszechwładnie. Wszystkiego na tej płycie mniej i gdyby nie to, że mniej też pomysłu to można by pomyśleć o niej cieplej. A tak cóż przyzwoita, nikomu niepotrzebna płyta.